Waar doe je het eigenlijk voor?


Polen wil invloed hebben in Europa. En geef ze eens ongelijk, want wil niet ieder land dat? Dus, tijdens de politieke onderhandelingen op topniveau over de toekomst van Europa, zet eenieder zijn of haar beste beentje voor om een goede positie te krijgen in het Europa dat er toch wel gaat komen.Maar het argument dat Polen hanteert om veel invloed te krijgen, doet me toch echt van mijn stoel vallen.

Politieke invloed in de Europese besluitvorming is deels gebaseerd op het aantal inwoners dat een land heeft. Het argument van de Poolse regering is nu dan ook, dat ze weliswaar ‘slechts’ 38 miljoen inwoners hebben maar dat dit zo weinig is door de Tweede Wereldoorlog. Toen is immers een kwart van de Poolse bevolking omgebracht. Als dat niet gebeurd was, had Polen nu 66 miljoen inwoners gehad. Polen moet dus macht krijgen die overeenkomt met dat inwonertal. Tenminste, dat vinden de Polen.

Wat een onzin zeg! Verschrikkelijk gewoon. De Poolse regering moet wat mij betreft eens heel hard gaan nadenken voor wie ze politiek bedrijven: dat moet toch zijn voor de inwoners van nu? Ze gaan toch ook niet zeggen: we zouden eigenlijk belastinginkomsten moeten hebben van 66 miljoen inwoners, dus, lieve 38 miljoen mensen, betalen jullie maar 25% meer belasting?

One comment on “Waar doe je het eigenlijk voor?

  • Je leest de verkeerde krant, of je leest de krant verkeerd. Polen heeft het argument van de ’66 miljoen’ helemaal niet ingebracht in de onderhandelingen over de stemverdeling. Het was een opmerking voor de eigen búhne tijdens een Pools interview met Kaczynski voor de Poolse radio. En diende niet om de eis voor een andere zetelverdeling kracht bij te zetten, maar om het idee kracht bij te zetten dat burgers van grote landen (DE, UK, FR, IT) geen grotere invloed verdienen dan burgers van kleine landen (zoals nu het geval is) omdat de omvang van een land geen kwestie is van verdienste – en soms zelfs van massaal oorlogsleed.

    De stemverdeling die Polen voorstelde, is precies hetzelfde als die Zweden nog maar enkele jaren geleden voorstelde, en die breed gedragen wordt in de wetenschappelijke wereld (de ‘Penrose Law’). Namelijk de zetelverdeling laten afhangen van *de wortel* van de bevolkingsgrootte. Dat is rechtvaardiger voor burgers van middelgrote en kleine landen, die veel minder snel dan grote landen in een coalitie terechtkomen. Het voorstel van Polen is dus alleszins fatsoenlijk, wordt door wetenschappelijke argumenten ondersteund, en mevrouw Merkel heeft van de Poolse afvaardiging nimmer het argument van de ’66 miljoen’ gehoord.

    Als Nederlandse kranten niet zo anti-Pools zouden berichten en elke Poolse scheet niet zo zouden uitvergroten, waren Nederlanders beter op de hoogte.

    Bijvoorbeeld van het feit dat Nederland met het nieuwe voorstel aanMERKELijk aan invloed inboet, ten gunste van de grote vier landen en een paar kleintjes.

    http://www.voxeu.org/index.php?q=node/262

    http://www.ruhr-uni-bochum.de/mathphys/publikationen/voting.pdf

Leave a Reply